Devam ettikleri yolculuklarında telafisi çok zor bir yol ayrımındalar.
Bunu söylemesi bizim için bile çok ürkütücü!
Onlar için üzerinde düşünmesi-kafa yorması ne çok ağır bir yük!
Peki ama ne olacak, nasıl üstesinden gelecekler?
-----
Kaygının ve stresin gerçek nedeni olumsuz duygu yoğunluğu ve bu yoğunluğun düşünce ve hareketlerimize söz geçirmesidir.
Başarısız olmaktan, kaybetmekten korkan çocuklarımızı bu duyguları yönetiyor.
Korkunun gösterdiği yol ise hep strese çıkıyor.
Belli bir seviye korku ve endişe aslında faydalıdır. Kendi üzerlerine düşeni yapmak için cesaret verir.
Ancak o seviye geçildi mi artık herşey raydan çıkıyor.
-----
Çocuklarımız sınavdan değil, sınava bu kadar anlam yüklenilmesinden korkuyorlar.
Çocuklarımız, sınavı hedeflerinin önündeki en büyük engelmiş gibi gördükleri için korkuyorlar.
Çocuklarımız, sınavda başarılı olamadıkları zaman hayal ettikleri gibi mutlu bir hayat yaşayamayacaklarına inandıkları için korkuyorlar.
Çocuklarımız, eğer başaramazlarsa dünyanın sonunun geleceğini düşündükleri için korkuyorlar.
İşte tüm bu korkular küçük zihinlerini ele geçiriyor ve stresin kaynağını oluşturuyor!
-----
Tek bir gerçek var: sınav da geçecek, heyecan da geçecek, stres de geçecek.
Ama çocuklarımız bizimle kalmaya devam edecek.
Onların sağlığı ve mutluluğu hiçbir puana ve hiçbir başarıya değişilmez.
Çaba gösterdiği, üzerine düşeni yaptığı sürece hiçbir olumsuzluktan sorumlu olmayacaklar.
Belki başarısız olabilirler, ancak başarmamış asla olmayacaklar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder