Eğitim müfredatımızda matematikten, fen-sosyal bilimlerden, hatta yabancı dilden çok daha önemli bir eksiğimiz bulunuyor.
Bu eksiklik kapatılmadığı sürece diğer hiçbir eğitimin anlamı kalmıyor.
Değerler eğitiminin resmi-özel tüm kurumlarda ayrı ve tek başına sürdürülebilir bir şekilde programlara yerleştirilmesi gerekiyor.
Öncelik okul öncesi ve ilkokullarda olmakla birlikte yaş şartı aranmadan her dönemde tekrar edilmesi de gerekiyor.
Çocuğum sular seller gibi İngilizce konuşsun, robotik kodlama öğrensin, BİLSEM'e gitsin diye didinen anne-babalar bu işin peşine düşmeli.
-----
Dişimiz ağırdığında rastgele herhangi bir diş hekimine gidemiyoruz.
Ya da hukuki bir konuda herhangi bir avukata gözümüz kapalı güvenip vekalet veremiyoruz.
Evde musluk bozulduğunda veya kombi bakımı gerektiğinde tamir için herhangi bir teknisyeni de hemen çağıramıyoruz.
-----
Türkiye'de yetenek açığı istikrarlı bir şekilde büyüyor.
Manpower'ın 2023 raporunda %72 olarak verilen oran birkaç yıl öncesinde %50'lerdeydi.
Yani bir işyerinde bir işveren, çalışanından 10 tane beceri bekliyor, 10 görevi yerine getirmesini istiyor.
Çalışan ise bu 10 görevden 7'sini kendisinden istenilen şekilde yerine getiremiyor.
Ama yine de o işyerinde çalışmaya devam ediyor.
Çünkü dışarda da bu işleri sorunsuz şekilde yerine getirebilecek kimseler yok!
Bu şekilde her 5 firmadan 4'ü işe alım yapmakta zorlanıyor ve yetenek açığı yaşıyor.
Verilemeyen değerler eğitiminin bu durumu körüklediği bir gerçek.
-----
Sorunun kaynağında çalışanların sahip oldukları (olamadıkları!) değerler var.
Doğruluk nedir, vicdan ne içindir, neden dürüst olmak gerekir, adil olmanın ne anlamı var gibi sorularla hiç karşılaşmamış, dolayısıyla bu kavramların ne olduğunu öğrenemeden ve ne işe yaradığını bilmeden yetişen insanlar tüm mesleklere dağılmış durumda.
Çalışan işini eksik yapmakta, kimse kontrol etmezken görevini yerine getirmemekte sorun görmüyor.
Patron çalışanının haklarını gasp etmekten ve onu özel uşağı gibi kullanmaktan çekinmiyor.
Serbest meslek erbabı müşterisine yolunacak kaz muamelesi yaparken bunu son derece normal buluyor.
Bu gözardı edilen değerler karşılıklı bir güvensizlik ortamı oluşturuyor, "etik" kavramı havada öylece asılı kalıyor.
-----
Düzenli olarak okuma ve araştırma alışkınlıkları kazandıramadığımız, her gördüğüne ve duyduğuna sorgulamadan hemen inanmayı tercih eden, herkesin aynı şeyi düşünmek ve aynı hayatı yaşamak zorunda olduğunu kabullenen,
sahip olduğu tüm varlıkları ve bilgiyi sürdürülebilir şekilde gelecek nesillere aktarmayı önemsiz bulan bireylerin yetişmesine engel olamıyoruz.
-----
Toplum bir zincir, bizler ise birer halkayız.
Kaynaklarımızı ziyan etme lüksümüz yok.
Geleceğimizi görmezden gelmeye hiç hakkımız yok.
Sürdürülebilir kalkınma ancak tüm halkaların sağlamlığı ile mümkündür.
Çünkü en zayıf halkamız kadar sağlamız.
Çünkü en güçsüzümüz kadar güçlüyüz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder