Nasreddin Hocanın, içinden onlarca anlam çıkarabileceğimiz en sevdiğim fıkralarından biridir:
Günün birinden bir cenaze defnedileceği sırada cemaatten biri Hocaya sorar:
"Hocam cenazede tabutun neresinde durmak daha sevaptır?"
Hoca keskin zekasıyla zamanı olmayan, her devirde geçerli bir cevap verir:
"İçinde durmayın da, neresinde durursanız durun!"
Yapay zeka kavramı ile ilk tanıştığımız zamanlar sadece basit işler yapabileceğine inanıyorduk.
Yani bizim yapmadığımız ya da zaman ayırmak istemediğimiz küçük ama uğraştıran görevleri.
Bugün gelinen noktada bir arabayı tek başına park edebiliyor, en zor matematiksel problemleri anında çözebiliyor.
Sayesinde yeni ilaç keşifleri gerçekleşiyor, tarım ve sulamada üretimi daha verimli hale getirebiliyor.
Daha ne kadar ileri gidebilir, en büyük teknoloji bu mu bilemiyoruz ama çok büyük olduğu kesin.
Yapay zekanın etkisiyle bazı meslekler hızlı bir şekilde tarihe karışıyorken birçok meslek de hayatımıza yerleşti.
Mevcut işlerin çoğunda da başarılı olabilmek için iyi derece yapay zeka kullanımı gerekir oldu.
Bir gün yapay zeka her yönüyle bizi geçip "Siz yapmazsanız ben yaparım!" demeyecek belki.
Ama onunla iş arkadaşı olan, ortak olan, birlikte hareket edenler çoktandır öne geçmeye başladı.
Bu nedenle önümüzdeki yıllarda yapay zeka ile barışık yaşamak iş dünyasının en önemli gerekliliği olacak.
Yapay zeka kendi kendine şimdilik bizim yerimize düşünmüyor, karar almıyor.
Çok büyük bir potansiyeli var ancak bununla beraber çok büyük sorumluluklar da getiriyor.
Özellikle üretken yapay zeka her geçen zaman becerilerini geliştirip başarı çıtasını yükseltiyor.
Bizim de boş durmayıp "insan" kalma becerilerimizi geliştirip daha "insancıl" olmamız gerekiyor.
Çünkü yapay zeka çağının kazananları insanlar arasında en fazla "insan" kalanlar olacak.
Olay tamamen şu: Eğer geleceğe giden yapay zeka treninden bir bilet bulamazsak, gidenlere istasyondan el sallamak zorunda kalacağız.
Trene girdiğimizde hangi vagonda olacağımız da önemli, bazı koltukların manzarası daha net çünkü.
Peki yapay zeka dünyasında nerede duracağız, durmalıyız?
Nasreddin Hocam bugün yaşasaydı büyük ihtimalle bu şekilde düşünecek ve bu soruya böyle bir cevap verecekti:
"Karşısında durmayın da, neresinde durursanız durun!"
Yapay zekâ insan beynini taklit edebiliyor ama ruhumuzu asla taklit edemeyecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder